Po miesiącu prac remontowo- wykończeniowych, malowania, wnoszenia (a później znoszenia) wszelkiego rodzaju narzędzi, farb, tynków czy wypełniaczy, pracownia jest już zdatna do użytku :D Nie jest, niestety, jeszcze w 100% wykończona, ale różnica między tym co zastałam na początku lipca i tym co zostawiłam dzisiaj zamykając drzwi jest (delikatnie rzecz biorąc) dość spora ;)
Już nie przedłużając- zapraszam do mojego pokoiku ;)

Pierwsze co rzuca się w oczy po wejściu? Chyba po prostu niesamowity widok. No dobrze, sufit na wysokości 1,80m też ;) Dla wyższej osoby pewnie wydawałby się klaustrofobiczny, ale ja nie bez powodu z dumą dzierżę swój kurduplowy nick ;) Wracając jednak do widoków- chyba nie ma lepszego napędzacza weny niż matka natura bezpośrednio za oknem, stąd też zdecydowałam się nie zasłaniać jej żadnymi firanami, zasłonami lub czymkolwiek innym poza czystą szybą. Inna sprawa że w 90% przypadków i szyb mi nie potrzeba- po prostu otwieram okna ;)


Z tego powodu biurko ustawiłam bezpośrednio przy oknie- najszczęśliwsza pewnie bym była gdyby stało bezpośrednio pod nim, ale z powodu wysokości pomieszczenia takie rozwiązanie nie wchodziło w grę. Za to mając przed sobą ścianę mogłam zagospodarować ją tak by jeszcze lepiej pozytywnie się nastroić ;)



Tak powstała mini galeria- na razie jest jeszcze niewielka, ale wkrótce zacznie się powiększać. Możliwe że część grafik również wyląduje w ramach, ale na razie wolałabym tego uniknąć- z założenia grafiki miały dać się łatwo poprzestawiać, poprawiać, chciałam dać też sobie szansę dorzucenia do nich czegokolwiek, co akurat mi wpadnie do głowy. Stąd na sznurku wylądowały też żurawie piórka ;)



Jedyne na co mogłabym jeszcze narzekać to chyba zbyt mała powierzchnia biurka- jest mimo wszystko stosunkowo niewielkie i często muszę zrzucać niepotrzebne przydasie na dywan. Pewnie uda mi się to jakoś rozwiązać, ale na razie działam na tym co mam ;)
Pewnie zastanawiacie się czemu farba na ścianach wygląda tak dziwnie- w jednym miejscu odpryskuje, w drugim zadziory, w innym wygląda jakby spłynęła ze ściany podczas malowania. No cóż, takie uroki remontowania pokoju raz na sto lat (nie żartuję, ostatni raz ktoś tam malował w 1912 roku!) i nie wszystko dało radę naprawić. Pierwotnie ściana wyglądała jak ser szwajcarski, na dodatek w sino- niebieskim kolorze. Malowanie sporo pomogło, ale żeby całkowicie wyrównać ścianę prawdopodobnie trzeba by było ją wyburzyć :)


A to kolejny po ścianach relikt z początków XX wieku ;) Domyślacie się może czym to pierwotnie było? Tak, to stara, rzeźbiona półka na skrzynki z kwiatami. Pierwotnie wyglądała na prawdę bardzo źle. Regał tylko cudem uniknął wszędobylskich korników, ale był mocno rozchwiany i cały w odłażącej farbie. Rodzina co prawda patrzyła na mnie jak na wariatkę, ale nie dałam go wyrzucić i w ten sposób stanął po drugiej stronie pokoju, pełniąc rolę regału na przydasie ;)




To chyba tyle jeśli chodzi o moje cztery kąty ;) Niestety nie jestem w stanie pokazać wam ogólnego zdjęcia, raz przez światło które ma tam niesamowite humorki, a dwa- ponieważ jedno okno wciąż wymaga gruntownego remontu i psuje cały efekt :< Tym niemniej, mam nadzieję że nieco natchnęłam was do wzięcia udziału w candy ;) Zgłoszenia przyjmuję aż do 3 sierpnia (do północy) więc macie jeszcze troszkę czasu na własne wpisy. Serdecznie dziękuję Wam też za komentarze pod każdym wpisem i dziękuję że wciąż mnie odwiedzacie ;)